Boże Ciało

Boże Ciało to jedno z najbardziej uroczystych świąt katolickich. Zostało ustanowione dla całego Kościoła przez papieża Jana XXII w 1317 r.

W Polsce Boże Ciało jest świętem ruchomym; przypada zawsze 60 dni po Wielkanocy, obchodzi się je w czwartek po uroczystości Trójcy Świętej. Jego niezmiennym symbolem jest zawsze chleb, jako dar Boży powszechnie szanowany. Dawniej nawet najdrobniejsze okruchy ze stołu nie wyrzucano jako śmieci, a spalano je pod płytą kuchenną.  Według dawnych wierzeń ludowych rozrzucone okruszyny chleba zabierał pająk i po długiej, bardzo długiej pajęczynie zanosił je do Pana Boga, by poskarżyć, jak ludzie marnują Jego dary. Rozgniewany Stwórca mógł za karę zesłać na ziemię rok nieurodzaju.Wielkim przestępstwem moralnym było upuszczenie chleba na ziemię, nie mówiąc już o jego podeptaniu. Jeśli się to zdarzyło przypadkowo, niechcący lub mimo woli, podnoszono chleb natychmiast, całując go trzykrotnie na przeprosiny i zaraz zjadając go, by ponownie nie zdarzył się podobny nietakt.Chleb w kulturze ludowej był pierwszym i najświętszym pożywieniem, toteż nie wolno go było spożywać nie umytą ręką ani z nakrytą głową. Obowiązywał zakaz używania chleba dla zabawy, rzucania się nim, bądź nieuzasadnionego lepienia figurek albo kulek. Uchybieniem było też bębnienie palcami po bochenku, stukanie po nim nożem czy rzucanie go na stół z rozmachem po wyjęciu z pieca. Chleb mógł być kładziony tylko ostrożnie, z namysłem i z całą świadomością, że jest to dar Boży. Wyjęty na drewnianej łopacie chleb z pieca, nawet po ostudzeniu był zsuwany na ławę czy półkę, a nie rzucany.Zupełnym brakiem szacunku dla chleba było kładzenie go spodem do góry. Bochenki podłużne musiały być krojone w skibki w poprzek, tak jak najczęściej robimy to do dziś. Krojenie wzdłuż bądź chaotycznie na skos nie było dobrze przyjmowane. Skibki, zwane też kromkami, obojętnie czy cienkie lub grube, musiały być równe. Dbano też o to, by bochen był pokrojony ostrym nożem, najlepiej jednym pociągnięciem. „Piłowanie” chleba, szarpanie go także nie świadczyło o jego należytym poszanowaniu.