Wielki Czwartek

Data	17.04.2025

Obchody Wielkiego Czwartku w kościołach katedralnych rozpoczyna „Msza krzyżma świętego”, odprawiana w godzinach porannych przez biskupa diecezjalnego wraz z jego pomocnikami – prezbiterami. Wspomniane nabożeństwo, charakterystyczne dla Kościoła katolickiego, luterańskiego i anglikańskiego, nazywane jest również „mszą olejów”, bowiem w trakcie jej celebrowania święcone są nowe oleje służące do namaszczeń: podczas chrztu, bierzmowania, sakramentu kapłaństwa oraz przy namaszczeniu chorych. Podczas nabożeństwa odnawiane są przyrzeczenia kapłańskie.

Najważniejszą mszą celebrowaną tego dnia w kościołach parafialnych jest uroczyste wieczorne nabożeństwo nazywane „Mszą Wieczerzy Pańskiej”, która rozpoczyna Triduum Paschalne i kończy tym samym okres Wielkiego Postu. W trakcie uroczystości, w niektórych kościołach odbywa się obrzęd obmycia nóg dwunastu osobom, nazywany “Mandatum”. Po mszy, Najświętszy Sakrament przenoszony jest do kaplicy, zwanej „Ciemnicą”, a następnie jest on adorowany aż do zakończenia Wielkiego Piątku. Ciemnica ma uosabiać więzienie, do którego został wtrącony Chrystus.

Po „Mszy Wieczerzy Pańskiej” z ołtarza zdejmowane są wszystkie elementy służące przy celebrowaniu nabożeństwa (m.in. świece, mszał, krzyż, obrusy). Jest to symboliczny koniec wieczerzy i odarcie Chrystusa z szat oraz opuszczenie przez bliskich, bowiem sam ołtarz ma symbolizować właśnie Chrystusa. Ponadto, w tym czasie zostaje otwarte Tabernakulum, natomiast „wieczna lampka”, która wyraża obecność Boga w tym miejscu zostaje zgaszona.