Krótka historia lodów rzemieślniczych
Lody to deser bez którego trudno wyobrazić sobie lato. Sprzedawane jako gałki, kręcone, czasem z form silikonowych, wkładane do brioszki cieszą się zawsze dużym powodzeniem.
Jakie lody oferowane są w lodziarniach?
Klienci mogą kupić w sklepach lody produkowane na skalę przemysłową, ale także te robione przez rzemieślnika. Czym różnią się lody przemysłowe od rzemieślniczych? Różnią się składem. Skład lodów rzemieślniczych powinien być krótki, bez dodatkowych konserwantów, co najwyżej akceptowane są roślinne stabilizatory. Mleko, śmietanka, jogurt, cukier to podstawowe produkty potrzebne do przygotowania lodów. Można także dodawać owoce, czekoladę, karmel, kawę. W zależności od tego, jaki smaki chcemy uzyskać.
Jako deser lody pojawiły się dawno w Chinach (5 tysięcy lat temu), gdzie owoce podawano z lodem i śniegiem. W Grecji i w Rzymie był to deser rzadki. W Europie kolebką lodów były Włochy. Szczególnie region Sycylii zasłynął i słynie do dnia dzisiejszego z produkcji tego słodkiego przysmaku. Na Sycylię pomysł produkowania i jedzenia lodów przywiozła ludność arabska. Sycylijskie lody, tak zwane sorbetto, było to połączenie owoców ze śniegiem. Jak Sycylijczycy radzili sobie z zamrożeniem lodów? Otóż korzystali ze śniegu zgromadzonego wokół wulkanu Etny. Po zimie lód spływał do grot, gdzie tamtejsza ludność oddzielała go specjalnym filcem, by nie zbił się w jedną bryłę i by szybko nie topniał. Tak zabezpieczony lód był sprzedawany do innych miast. W renesansie, kiedy lody były już serwowane, ale tylko na arystokratyczne stoły, włoscy uczeni zauważyli pewną prawidłowość. Krem jajeczno-mleczny zamknięty w pojemniku otoczonym lodem, posypanym solą obniża swoją temperaturę aż do jego zamrożenia. W ten sposób otrzymywano mrożony deser. Pierwsze włoskie lody waniliowe to było coś w rodzaju kremu składającego się z żółtka, z lasek wanilii, cukru i ze skórki cytryny. Technika produkcji lodów z Włoch trafiła do Paryża. Sycylijski cukiernik Francesco Procopio dei Coltelli otworzył w Paryżu lodziarnię „Le Procope” w Dzielnicy Łacińskiej w 1686. Tam sprzedawał lodowe sorbety.
Zdjęcie: unsplash.com
Nie tylko Sycylia pretenduje do miana kolebki lodów włoskich. Region Toskanii ma także związaną z lodami swoją historię. To na dworze Medyceuszy zorganizowano konkurs na najoryginalniejszą potrawę. Wygrał go cukiernik Cosimo Ruggieri przygotowując deser lodowy. Miał potem zostać osobistym kucharzem Katarzyny Medycejskiej.
W 1843 wynaleziono pierwszą maszynę do produkcji lodów. Dokonała tego Nancy Maria Donaldson – Johnson z Filadelfii. Wymyśliła i opatentowała pierwszą, ręczną frezerkę do lodów. Potem maszynę udoskonalono dodając mieszadło i korbkę. Dzięki temu łatwiej mieszało się lody otrzymując gładką, puszystą konsystencję. W 1870 roku Carl Linde skonstruował pierwszą chłodziarkę. W XX wieku stawały się powoli ogólnodostępnym deserem na szeroką skalę zwłaszcza kiedy jeszcze bardziej udoskonalono działanie maszynek do kręcenia lodów. Początkowo lody serwowano w pudełku tekturowym. Wafelek do lodów wyprodukował po raz pierwszy Włoch Italo Pietro Marchioni w 1896 roku, a opatentował go w 1903.
Referencje
W imieniu naszej szkoły składamy serdeczne podziękowania za pomoc technologiczną oraz sponsoring naszego zespołu podczas III Mistrzostw Polski Uczniów Szkół Cukierniczych EXPO SWEET 2013.
Zespół Szkół Gastronomiczno-Hotelarskich w Tarnowskich Górach
